اصول کافی در کتاب فضل القرآن ، باب البیوت التی یقرا فیها القرآن حدیثی از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم آورده است که قرار است در ارتباط با این حدیث به اندازه ی وسعمان  با دوستان جوان و تحصیلکرده گفتگو و مباحثه کنیم .

وعن لیث بن ابی سلیم رفعه قال : قال النبی صلی الله علیه و آله : نوروا بیوتکم بتلاوة القرآن و لاتتخذوها قبورا کما فعلت الیهود و النصاری .

دومین عاملی که باعث شد مهر ذلت و مسکنت بر پیشانی یهود نشیند ، و یقتلون الانبیاء بغیر حق است . قتل انبیاء پی آمد کفر به آیات الهی است . آنهایی که بذر کفر و طغیان را در کام جوانان ما قرار میدهند و طعم عصیانگری را به آنها میچشانند ، چه بدانند و چه ندانند سر در آخور یهود دارند . وقتی کفر به آیات نهادینه شد ، عصیانگری و اعتداء ارزش شد ، عربده کشی و تجاوز به حقوق دیگران زیبا نمایش داده شد ، دیگر حتی برای کشتن انبیاء هم نیازمند محکمه و ارائه ی ادله نخواهیم بود . قرآن فقط نمیگوید ، اینها انبیا را میکشند . میفرماید : بغیر حق انبیاء را میکشند . امروزه با افرادی مواجه ایم ، با پدر ها و مادر هایی مواجه ایم ، که مهر مسکنت را با دستمایه ی کارشناسی به خورد مردم میدهند ، نوع عصیانی که دختر ها و پسر ها ، پدر ها و مادر ها در خانه و خانواده ی جدید از خود بروز میدهند ، عصیان بهمراه اعتداء است ، ذلک بما عصوا و کانوا یعتدون . عصیانگری و عربده کشی بهمراه اعتداء و تجاوز ، یک درد و یک مرض یهودی است و این سومین عامل برای ذلت و مسکنت یهود است .

آنچه شایسته است و جوان مسلمان باید نسبت به آن آگاه باشد و من گمان ندارم در این زمینه هشدار جدی داده شده باشد ، خصوصا آنهایی که مقاله مینویسند ، سایت دارند ، مجله دارند ، روزنامه دارند ، لطیفه و جوک میگویند ، شعر میسرایند ، گفتگو و سخنرانی میکنند و یا با موبایل پیام ارسال میکنند ، خیلی باید توجه کنند ، ایاک و الاذاعة است . اینکه آدمی رادیوی بی جیره و مواجب دشمن نشود ، به عبارت درست ، اصلا رادیو نشود . راست ها و دروغ های آنان را بر زبان نیاورد فی حرامها حساب و فی حلالها حساب . اگر بیماری اذاعه گری و افشای مطالبی که انتشار آن موجب مفسده است ، مخصوصا آنهایی که به امنیت روحی ، روانی و معنوی فرد ، خانواده و جامعه آسیب میرساند ، شیوع پیدا کند  و یک امر عادی قلمداد شود ، زمینه ی قتل عمد ائمه ی هدایت فراهم شده است . کلمه ی عمد را با تاکید بشنوید ، و شما هم با تاکید بخوانید ،  قتل عمد . این کلمات همه اش با پشتوانه است ، کلمه به کلمه ی آن سند معتبر دارد . امام صادق علیه السلام در مورد آیه ی و یقتلون الانبیاء بغیر حق میفرماید : اما و الله ما قتلوهم باسیافهم اینگونه نبوده که هر یهودی شمشیری بدست گرفته  و در قتل انبیاء شرکت کرده ، و لکن اذاعوا سرهم اسرارنهضت بیدارساز پیامبران کشته شده را منتشر میکردند ، راز دار نبودند ، و افشوا علیهم باصطلاح دست به افشاگری میزدند و زمینه ی کنار زدن و اعدام پیامبران را فراهم میآوردند ، فقتلوا نتیجه ی این رفتار یهود ، قتل و کشته شدن پیامبران شد . واضح است که تعداد کمی مستقیما پیامبران را کشتند اما قتل به همه ی یهودیان نسبت داده شد ، جمعی با شمشیر آخته و جمع کثیری با زبانشان انبیاء را به قتلگاه بردند .

اینکه میگوییم هشدار جدی داده نشده به این خاطر است که فراوان میتوان مردمی را دید که به ویروس اذاعه گری ، سخن پراکنی ، شایعه سازی ، دروغ پردازی ، مستهجن نگاری آلوده شده اند . جمعی عامل و دست اند کارند و جمعی نظاره گرند و این صحنه را تماشا میکنند ، در هر صورت وقتی مدافع امام حسین نیستی چه به شراب نشسته باشی و چه به نماز ایستاده باشی ، چه فرقی میکند ؟ هر دو مجرمید . در روایت امام صادق علیه السلام است که : من اذاع علینا شیئا من امرنا هر کس بر خلاف مصالح ما سخن پراکنی کند ، اسرار ما را منتشر سازد ، علیه ما کارخانه ی جوک سازی راه اندازد ، مقاله پراکنی کند ، مطالب ما را وارونه ارائه دهد ، لوده شود تا دیگران بر ما بخندند ، رفتاری کند که باعث وهن ما در جامعه شود ، و خلاصه زمینه ی مفسده در اجتماع را فراهم کند ، مانند کسی است که : قتلنا عمدا ، نمیگوید ما را به عمد میکشد ، میفرماید : ما را به عمد کشته است . و برای اینکه بر عمد تاکید کند ، میفرماید : و لم یقتلنا خطآ ، به اشتباه و خطا ما را نکشته است . عمدا ما را کشته است . اذاعه گری دامی خطرناک ، بیماری ای متاسفانه خوشمزه و سریع الانتقال است .